<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d15018086\x26blogName\x3d.:TziNtziras:.\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://tzintziras.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://tzintziras.blogspot.com/\x26vt\x3d2650322032835705837', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Monday, November 21, 2005

Strangly Weird

Απο την πρωτη στιγμη που ειδα αυτα τα παιδια καταλαβα πως ειχαν κατι διαφορετικο απο τους υπολοιπους...
καταρχην, χαμογελαγαν διαφορετικα... σαν αυτο το ελαφρυ μειδια(ζ)μα που ισα ισα διακρινεται... Τα παρακολουθησα ωρα να περιφερονται τριγυρω στην παραλια, φτιαχναν πυργακια, τρεχαν, κολυμπουσαν... Το περιεργο αρχισε να συμβαινει οταν θελησαν να πειραξουν κατι μουντρουχους που ηταν εκει πιο διπλα και τους ενοχλουσαν οι κινησεις αλλων διπλα τους, ειχαν ερθει και να ηρεμησουν βλεπετε.
Βγαλανε λοιπον κατι μικρους μπλε δισκους απο τις τσεπες των μαγιω τους και οπως πεταγαμε εμεις νερομπομπες απο τα μπαλκονια στους περαστικους, αρχισαν με τεχνικες κομαντο, να τα πετουν προς τις διπλα παρεες των μουντρουχων. Ξαφνικα αυτα σκαγαν στον αερα και καναν ολο τον περιγυρο βρεγμενο και αρμυρο!
Η τρομαρα που πηραν οι αλλοι δε λεγεται.. σαν να σκαει απο πανω σου μια αρμυρη βροχη, εκει στα καλα καθουμενα (κυριολεκτικα ομως...). Αφου τελικα φυγαν οι αλλοι, σηκωθηκα και πηγα και ρωτησα τα παιδια σχετικα με αυτο το κολπο που μολις ειδα...
Μετα απο αρκετη ωρα μου ειπαν (κανονικα δλδ δεν πρεπει να το πω, αλλα δεν μου ειπαν πως ειναι μυστικο), πως αυτα τα πραγματακια που ειχαν στις τσεπες τους ονομαζονταν αφροδίσκοι και τους εφτιαχναν μονοι τους, Ειναι μια τεχνικη αρκετα παλια, με την οποια κατορθωνουν να περικλυουν σε ενα πολυ μικρο δισκακι, την δυναμη του αφρου των κυμματων της θαλασσας. Μετα, τους χρησιμοποιουν αναλογα με το ποσο δυνατοι ειναι αυτοι οι δισκοι. Για παραδειγμα, αυτους που μολις δειξανε τους ειχαν για σκανταλιες....
Δυστυχως φυγαν πολυ ξαφνικα και δεν προλαβαν να μου εξηγησουν πως γινεται να μαζεψεις τη δυναμη του αφρου των κυμματων, αλλα και τι μπορεις να κανεις με ολη αυτη τη συσσωρευμενη ενεργεια... Παντως, το μονο σιγουρο ειναι πως με την πρωτη ευκαιρια θα ξαναπαω απο κει, μηπως τους πετυχω.
Τωρα ευτυχως ξερετε, αν νοιωσετε πιτσιλες ή αλατισμενη ατμοσφαιρα που θα οφειλεται... καποιος σας πεταξε ενα αφροδίσκο...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home