~ εν- νεα~

Καλην εσπεραν ματια, οθονες κοιταζοντα.

Για καποιο παραξενο λογο με εχει πιασει μια εμπνευση, μη τεκμηριωμενη απο κανεναν βεβαιως βεβαιως, και θα φορτωσω κι αλλο το blogi μου...

{ πριν το κανω και μεταδωσω μια αχρηστη πληροφορια, θα πρεπει να σας πω μια αλλη αχρηστη πληροφορια... εμαθα κατα τυχη πως γραφεται το oriomai (φωναζω) και ειναι πολυ καλη λεξη για κρεμαλα! }

συνεχαμε λοιπον,
Βρισκομαστε σε ενα υπογειο club... bpm στα 150 και ντεσιμπελ στο φουλ. Αζωτο παντου και τα φωτορυθμικα εχουν ζαλισει. Το χοροπηδημα εχει αρχισει. Θελετε κατι το δυνατο, κατι το αξιοτιμο, να μπορει να ανταποκριθει στη στιγμη. Να δωσει μια στιφη γευση στην αρχη, μα μετα να πικρογλυκισει κατω απο τη γλωσσα... Θετε να δειτε κατι το πιο παραξενο απο το συνηθισμενο. Κατι μπλε ας πουμε...(και να μην ειναι στρουμφακι, αλλα σφηνακι)
τοτε:

~Blue Gin με Βοτκα~
1/3 Βοτκα
1/3 Τζιν
1/3 Blue Curacao (κουρακαο/κουρασαο, παντως μπλε ειναι)

Προσοχη, μπορει να φαινεται λιγο βαρυ- και ειναι τελικα... αλλα ειναι πολυ νοστιμο...
[Μην το συνδυασετε με αλλα ποτα, ενω ειστε ηδη ζαλισμενοι]

* Μηπως πρεπει να βαλω και disclaimer, μη με τρεχει καμμια μαμα που το παιδι δοκιμασε τα διαφορα που λεω??

υγ. εμενα μου το ειχε συστησει ενας πολυ καλος μπαρμαν -τις εποχες που νομιζα πως αν ξες τον μπαρμαν εισαι και μουρη (χωρις λογια)- στο studio 54 στη Ραφηνα, ενα καλοκαιρι, που λεει και το τραγουδι. Αυτο που επαιζε τοτε ομως ηταν-το αξεχαστο- No Good/ Prodigy.